අපි යං

සඳ කන්ද කපා පායනවා දැක්කද බිසෝ නංගි බලපන් අර මා වවුලන් ටික මහ කජු අත්තේ බිසෝ නංගි බලපන් උඹ තනියෙම ඉන්නේ මට දුක හිතුනා බිසෝ නංගි බලපන් සරසර ගානව ආයෙත් වවුලන් උඹ ගෙට පලයන් බං නැන්දයි මාමයි පෙනෙන්න නැත්තේ කොහෙ ගියාද කියපන් මගෙ බිසෝ නංගි කියපන් පන්සල තිබෙනා සල්පිල පැත්තේ ගියාවත්ද කියපන් මගෙ බිසෝ නංගි කියපන්. ලබන අමාවක පෝදා රෑ සඳ පාන නැතුව එන්නම් උඹ කැමතිද කියපන් බං ඇඳුම් කැඩුම් ටික පොදියක් ගහගෙන කඩුල්ල ලඟට වරෙන් ඇපි පැනල යමුද කියපන්. උඹ කැමතිද කියපන් බං

මතක නැතී...

නුඹ යලි දිනයක නොදකින බැව් යලි කෙදිනක මුන නොගැසෙන බැව් දැන දැන සිතුවිලි පැටලුනු බැව් කිසිදා නුඹ දැන නොගන්නැතී පෙර දින ඔබ නෙතු හමුවූ බැව් හද පතුලෙන් මා පෙම්කල බැව් නොදැනී අතැඟිළි පැටලුණු බැව් කිසිදා නුඹ හට මතක නැතී... නුඹ හැර මා යලි ගම යන බැව් නොදැන නමුදු දුකකින් සිටි බැව් වෙන්වන මොහොතේ දැනගත් බැව් තවමත් නුඹ දන්නැතුව ඇතී

නිමිත්ත - මුකවාඩමක් නැතිව කිසිවෙක් බස් රථවලට ගොඩ නොකරගන්නා ලෙස අධිකාරිය දන්වයි - දෙරණ ප්‍රවෘත්ති ගන්න පිං පඩියක් යන්න මට ටවුමට වරක් අතේ නෑ පිච්චියක්……. කිව්වා වරක් දෙවරක් ඇහෙන්නෑ මූ බීරෙක්...... මා එදා ඉලන්දාරියෙක් දිව්වා හැල්මේ මයිලයක් දෙකක් හිතුවෙ නෑ දෙවරක් බේරගත්තා තරුණියක් ගැහුවා වැව් මත්තෙ දියබුං දෙකක් තුනක් කරගත්තා කරකාරයක් හැදුවා ළපටින් පෝලිමක් නෑ මෙදා ඒ සත්තියක් ගන්න මුකවාඩමක් අතේ නෑ පිච්චියක් ඒකයි වහන් අමුඩයක් යන්නේ මූනත් කටක් ගත්තොත් තොපේ පිං පඩියක් වැයකර පනමක් දෙකක් ගන්නං තොපේ මුකවාඩමක් ..............

කුරුණෑගල

සිරිලක පරසිදුයි හත් කෝරලය ලෙස තවකෙක් හඳුන්වයි බත් කෝරලය ලෙස කෙලෙසක් හැඳුනුවත් එහි අගනුවර ලෙස ඇතුගල්පුරය වැජඹෙයි සැම පැතූ ලෙස මලිදෙව් දේවියන් ආනා පවුලේ සැම කොතලාවලය ආදර්ශය සැවොම එන නිස්සන්කයද ලක්දාසය එකතු වෙන තැන මතකයිද බස් නැවතුම නගර මැද ඇතුගල අරා බුදුහිමියන් වැජඹෙන්නා සරතැස නිවා මඳ සුලඟක් පැමිනෙන්නා වැව්තල සරා දිය කාවුන් පියඹන්නා ගල උඩ දෙවොලෙ බංඩාරව සිහිවෙන්නා යන්නට අවැසි මහනුවරද අනුරපුරේ යා හැක පුත්තලම මීගමු හලාවතේ පුලතිසිපුරේ යමු අපි තිරිකුනාමලේ ඇතුගල්පුරේ කිට්ටුයි ඒ කොලොම්පුරේ අංගංගලද මඩමේගම සිරිය බලා ඇත්කඳ වෙහෙර ඇති බෝධිය ලඟට වෙලා කිව්වත් ඉන්න යමු අපි සිරිපතුල බලා ඉබ්බාගලේ පංසල අමතකම වෙලා. තිබුනත් එදා ජුපිටර් නිව්සිනමාව ඉම්පීරියලයේ බැල්කනි කෙරුවාව සිනෙක්ස්පෝ එකට ඔබ බඩ ගෑවාට මොඩර්නයට කැමතියි මම හැමදාම

කඩුපුල් කැකුලක්

කඩුපුල් කැකුලක් පිබිදෙන යාමේ කවුලු දොරින් එන එළිය පෙනේ නුඹේ කාමරේ තනිය මකන්නට එන්නද මම ඒ එළිය දිගේ නිලුපුල් නෙතු යුග සැලෙනා වාරේ මගෙ හද ගැහෙනා අයුර දැනේ දෙනෙත් මානයේ මුහුන දකින්නට එන්නද නුඹ යනෙනා පාරේ නොඉඳුල් පැතුමන් ඉතිරෙණ මහදේ නුඹට කියන්නට නොහැක නඟේ සෙනෙහේ ගුලිකොට ඉවත දමන්නට අවසර මට දෙනවාද නඟේ