අපේ ජීවිතයත් හරියට
කවියක් වගේ ලු...!
මම කවියක් ලියන්න
පැන්සලක් ගත්තා.
ඒත්...
තුඩ නෑ....!
මම හෙමින් හෙමින්
උල්කරගත්තා...!
ලස්සනට හෙමින් හෙමින්
ලියන්න ගත්තා...
ටිකක් ලියා ගෙන යද්දී..
උල කැඩුණා...!
කරන්න දෙයක් නෑ
ආයෙත් පිහිය අර ගෙන
උල් කලා...
කවිය සෑහෙන්න ලිව්වා
ලියවෙන්නෙ නෑ...
බලද්දී උල මොට වෙලා...
මොනවා කරන්න ද...?
පිහිය අරන් ආයෙත්
උල් කරන්න බලද්දී...
පැන්සල ඉවර වෙලා...!
මට.........
උඹේ ආදරය මතක් උනා......!
ඔසී
No comments:
Post a Comment