හෙට දවසේ වික සිත වන මල් කැකුලි
හිරු අවරේ ඇති සැන්දෑ යාමයෙ දී
කිමද ගියේ විසිරී නටුවෙන් ගිලිහී
තිබුනි ද විස එතරම් මී මැසි තුඩෙ හී
කුලුනු ගුනේ අගතැන්පත් ඔබ කුමරී
සොඳුරු සිතේ ගැයුවා ගී පද මිහිරී
දෙ ගුරු කෙරේ කීකරු ගුණවත් යුවතී
නො මිනිසුනේ ඇසුනි ද හැඬුවා මොර දී
පහන වුනේ ගමට ම ඇය පෙර දිනෙ හී
අඩුව දැනේ ළපටීන් හට පාසලෙහි
ඇයි ද මෙසේ ලසෝ තැවුල් අප සිතෙහී
මතු භවයේ හමු වෙමු අපි යලි නැගෙනී
No comments:
Post a Comment