සඳරැස් නැහැවුණ මේ උද්යානේ
කළ කී දෑ මතක ද හිමි සඳුනේ
බැබළෙන පුන් සිසි අද තනි අහසේ
සිතුවිලි සයුරේ මම තනි යහනේ
සිහිනය නැත අහලක වත් රැඳුණේ
සුවඳ දැනේ මට ඔබගේ නිබඳේ
දෙලවන් පෙති අයැදියි ඔබ පහසේ
දෙකොපුල නැත චුම්බනයක් ලැබුයේ
උණුසුම දැනුණේ රති කෙළි මඩලේ
දැඩි බව වැටහේ රණ හස් තුඩුවේ
හැඟුමන් කැලතී නිඳි නැති යාමේ
නැත රමණය තුටු ගඟ දිය ගැලුවේ
No comments:
Post a Comment