අතකින් කළය අතකින් සළු පිළි රැගෙන
නාන තොටට නුඹ යන එන අතර මඟ
සිටිනා මගේ සෙවණැල්ලත් නො දුටු ලෙස
නෑනෝ කිමද යන්නේ බිම බලා ගෙන
නුඹ ගෙට වෙන්න පෙර දී පුන් පෝ දා ක
බුදුන් පුදට මම සුදු මල් නෙළුවා ම
මල් නෙලු මගේ දෑත ම නුඹ සිම්බා ම
සිතට දැනුණ හැඟුමන් මතකයි තාම
දැන් දැන් දැනේ මහ වැස්සක පෙර ලකුණූ
නැන්දම්මගෙ මුවින් ගැසුවා සැර අකුණු
නො තෙමී ඉන්ට නෑනෝ දෑතින් සැදුණූ
ගෙපැලක් ඇතේ කදිමට සෙනෙහස රැඳුණූ
No comments:
Post a Comment