උණුසුම

අන් දවසක නො දැනුණ උණුසුමක් ඇත
කදිම ට දැනේ මගෙ දෙසවන් පත් වලට
වරදක් කිරීමට සිතුවිලි නැත මෙමට
නිවහන දැනේ සඳ නැති අහසක් විලස

විඳවන්න ට එපා හිඳිමින් සයුරු තෙර
සඟවන්න ට එපා තෙත් වුන කොපුල් තල
නික්මෙන්න ට එපා හැර දා සුර විමන
දුක් වන්න ට එපා නැති වුන හෙටක් ගැන

හද තුළ තෙරපෙනා ඔය දුක් ගිනි දනිමී
පණ මෙන් සුරකිනා ඔබ ආලය දනිමී
වරදට පෙලඹෙනා නො දැමුණු සිත් නොවෙමී
අවසන් පදය ගිලිහී බිදුනා පමණී


ඔසී

තනිකම

හිරු කුමරා නැගෙන තුරු ඔබ ලඟ ඉන්න
එපා සඳවතිය සීතල මට දෙන්න
එපා විඳවන්න නොහැකිය මගෙ සිතට
එපා විමසන්න පුත තොප පියා ගැන

නොහැකිය දරා ගන්න ට තනිකම සිතට
වැලකිය හැකි ද ලියැවුන ඉරණම මෙමට
පැවසිය යුතු ද හැඟුමන් දැනෙනා ගතට
ඉවසමි පුතුනි සදනට නුඹ හෙට දවස


ඔසී