එපා ලියන්නට නැවත හඬන්නට
හෙට දවසක් ගැන මගේ හදේ
කඳුළු හෙලන්නට තවත් ඉතින් බැරි
ඔබේ මගේ පෙම් කතන්දරේ
වියළුණු කතරක සුදු වැලි තලයට
වැටුනා භිරි පොද වැස්සක් සේ
ඔබේ සෙනේ ගඟ කිඳා බැසී හද
විකසිත කර පෙම මගේ හදේ
බලා හිඳින විට ගියා දුරින් දුර
වැටුනා වැහි බිඳු අහිමි ඉමේ
මතකද එදිනම හදවතෙ නෙළුවා
අවසන් පදවැළ කතන්දරේ
ඔසී
2012.04.28
nice...
ReplyDelete