ජාතක කල පියා නො වුනත් නුඹ අපගේ
ලෝතලයම යටයි ඇති වීරියට නුඹේ
අවමන් කළත් පස මිතුරන් අද දවසේ
ගුණවත් නුඹේ සිත හින්දයි අප රැකුණේ
මවට කිව නො හැක වරදක් කිසි විට දී
හිරුට අයිති ඇය සඳවතියක් පමනී
අරුණ සමග හිරු තෙදවත් වන විට දී
නිශා යාමයේ හෙළුවා සුසුම් කැටී
අප දන්නා පියා නුඹ පෙර දිනේ හිටන්
නුඹෙ නම ගිලිහුණේ ඇයි අර අකුරු පොතෙන්
විමසන්නට වුනේ ඉවසනු බැරි වූයෙන්
පිළිතුරු ලැබුණි මවගේ තෙත්වූ දෙනෙතින්
ඔසී
No comments:
Post a Comment