ගෙමිදුල එළිය වැටෙනා සැටි දුටුවේ ද
පුර පොහොයට සඳ නැගගෙන එන්නේ ද
බුදුන් පුදන්නට කවුරුත් යන්නේ ද
නුඹවත් සොඳුර මා සමගින් එන්නේ ද
පස් විසි වසක් එපිටට සිත යන්නේ ය
නෙලූ තඹුරු විල අද එහි නැති සේය
සිර කල එදා තිසරුන් නිදහස් සේය
නුඹ මම දෙදෙන අද සතරක් වන්නේ ය
පෙර දින මගේ සිත පැවසී දෙයක් ඇත
පරදයි තවම නුඹෙ රුව යුවතියක රුව
කුඹුරක ගෙයක හේනක ඇති සෑම දෙය
කෙරුමට මැලි නො වීමයි එහි ඇති රහස
No comments:
Post a Comment