මතකයි අම්ම ලෑ මහගෙදර ආලින්දයේ තිවුන ලස්සන
කණ්ණාඩි මේසෙ,
උදේ ට ඉර පායද්දී,
එලිය කණ්ණාඩියට වැදිලා
දිලිසෙද්දී ගෙදර තියා වත්තෙ වත් කාටවත් ඉන්න බෑ.
ඒ දිස්නෙ ගමට ම දැනෙනවා කියල අත්තම්මා කිව්වා.
ගෙදර අයගේ ගෙදර ට යන එන අයගේ
තොප්පි එල්ලන්න ලස්සනට මැදපු,
කොකු හතරක් තිබුණා.
අත්ත ගෙ Brim එක තිබුණ තොප්පියක් තිබුණා එල්ලලා ලස්සන ට...
කණ්ණාඩිය ට උස නැතත් මම උඩ පැනලා,
උත්සාහ කලා, මොකද අම්මා කිව්වා "මූණ තියෙනවා ට වඩා ලස්සන ට පෙනෙනවා "
කාලය ගෙවුනා...
අපි මහ ගෙදරින් ගියා...
රැකියාව ක් ලැබිලා,
අත්තා අන්තරා වුනා ට පස්සෙ කාලයක මම මහ ගෙදර ගියා...!
අදහ ගන්න බෑ අර මහේශාඛ්‍ය ලීලාවෙන්
වැජඹුණ කණ්ණාඩිය අව පාට වෙලා පුස් බැඳිලා......
කොකු වල එල්ලිලා තිබුණේ visor එක ගැලවුන helmet එකක්....
No comments:
Post a Comment