Friday, November 12, 2010

අනුරාධපුරය.......

තිසා වැවේ ළය සිඹිනා සීතල සුළඟේ
නිසා මැවේ හද ගැහෙනා සීපද රාවේ
සිතා සිතේ ඉපදවෙනා නීරස රාගේ
නිසා හදේ ඇති කර ගමු බැති බර සීලේ

ඉසුරුමුණියේ පෙම් යුවළේ සොඳුරු සිනාවේ
ගෙවෙන මොහොත නො දැනී අප නෙත ගිලුනාවේ
තව සියවස් අනන්තයක ගුන වැයුනාවේ
වඩුවානෙනි විස්කම් දෙවි ඔබයි කළාවේ

වෑ කන්දේ තුරු සෙවනේ මන දොල පිරුණේ
සෑ රදුනේ රත්නමාලි රන් කොත දිලුණේ
දොහොත් නගා සැදැහැ සිතින් සැම දෙන වැන්දේ
ඔබ සිහි වෙයි අප සැමට ම ගැමුණු රජින්දේ

No comments:

Post a Comment